Aile bir toplumun en küçük yapı taşıdır. Sağlıklı bir toplumun var olması sağlıklı ailelerin var olmasına bağlıdır. Avrupa’da 1950’li yıllardan bu yana aile danışmanlığı ile ilgili çalışmalar artmaya başlamış lakin Türkiye’de ikbinli yılların başında farkedilmiş ve yıldızı parlamaya başlamıştır. Psikoloji alanının içinde aldığı yer çok değerlidir. Ülkemizde artık ünversitelerde hem lisans hem de lisansüstü eğitimlerin verilmesi sağlıklı toplum olabilme yolunda atılmış çok bedelli adımlardan biridir.
Ailenin tarifini yapabilmek, ailenin fonksiyonu ve aile cinslerine dair bilgilerin bilimin ışığında incelenebilme üstünlüğü, aile içi alakalar , ailenin bağlantısı ve irtibat meseleleri, aile ömür döngüü, aile tavırları ve evlilikte eş seçimi üzere mevzuların değerlendirilebilmesi Aile Danışmanlığı mesleğinin büyük bir boşluğu doldurabileceğini söylemek yanlışsız olacaktır. Çift ve Aile bireylerinin yaşadıkları sıkıntıların tahlillerini en yakın başka aile içinden/dışından (anne,baba,ağabey vd) bireylerden alabilmeleri mümkün olmamakla birlikte duygusal yakınlık/taraf olabilme vd üzere mevzular nedeniyle kesinlikle mevzunun Aile uzmanlarınca incelenmesinn gerekliliği aşikardır.
Çift ve Aile Danışmanlığı nedir? AİLE DANIŞMANLIĞI TARİHÇESİ VE AİLE TERAPİ MODELLERİ Kısa tarihine karşın geçmişi çok uzun diyebileceğimiz Aile Danışmanlığı içerisinde insanın öbür beşere yardımı Aile Danışmanlığının temelini oluşturur. Yani beşerler, tarih boyunca birbirlerine yardım etmeyi ve akil sayılan yaşlıların mensup oldukları aile toplulukları (klan) ve kabilelerinin öbür daha yaşça genç bireylere tavsiyelerde bulunması önemsenmişti. Devrin bu toplumsal yapılarının yalnızca tavsiye boyutunda bireylere takviye vermesi aslında aile terapisinin/danışmanlığının gelişebilmesinin önündeki birinci pürüz olmuştur denebilir. Aile danışmanlığının hak ettiği yerde olamamasının ikinci nedeninin ise gelenekler, örf ve adetler kapsamında hususun uzmanlarının dışında yer alan meslek gurupları (psikiyatri tabipleri, hukuk insanları, din temsilcileri gibi) devrede olabildiğinden , psikoanaliz vd. üzere ruhsal kavramların görünür baskısı olarak söylenebilir. Çiftlerin problemleri genelde ferdî ve transfer odaklı incelenmiş, birden fazla kişi ile çalışmanın bu süreci bozabileceğine olan inanç meselelerin çözülmesini mümkün kılamamış ve sıkıntıların tahlili yüzeysel olmuştur. Sıkıntıların derinlemesine değil yüzeysel kıymetlendirilmesi aile ve yaşanan etraf dahil edilmeden sırf bireyle çalışılması prensibi süreçte devam ederek bilhassa ikinci dünya savaşı sonlarında artan ruh sıhhatine yönelik hizmet gerekliliği ve pek çok ailenin takviyeye ihtiyaç duyduğu aile terapileri ve problemleri olan bireylere yardımcı olabilmenin orijinal bir yolu olarak tarihte ortaya çıkmaya başlamıştır. Ailenin toplumdaki gücünün anlaşılması terapistleri/danışmanları aileye yönlendirmiş ve ailede uygunlaşan bireyin aileye de sıhhat getirebileceğini fark etmişlerdir. Bireylerle çalışılırken ailenin tedaviye dahil edilmesi ile ailenin bütüncül olarak tedavisi de mümkün olabilmiştir. Aile Terapistliği/Danışmanlığı kapsamındaki terapiler, toplumların bilhassa toplumsal hayatlarında kültür ve dini inanışlarında bedelli bir farkındalık sağlayarak toplumları değiştirebilmiş , aileyi; sağlam toplumun, sağlam yapısı durumuna dönüştürebilme muvaffakiyetini yakalamıştır. Başta yalnızca aileyi kapsayan danışmanlık ; sonrasında çift-aile-çocuk terapileri olarak isimlendirilerek, aile danışmanlığı kendi metodolojisini ve sistemini oluşturmuş bir biçimde karşımıza çıkmayı başarmıştır. Umut ederim ki yakın gelecekte Çift ve Aile Danışmanlığı’nın gelişimi konusunda dünyada ve ülkemizde yapılan akademik çalışmalar , alanda mevcut fazla sayıda sivil toplum kuruluşu ve muhtaçlığa karşılık verebilecek uzmanların çokluğu ile daha çok birey ve aileye ulaşılacak; sağlıklı bireyler olarak sağlıklı bir toplumda yaşama imkanı doğacaktır. Hakime Özgüven/Aile Danışmanı İstanbul, 2019
Yorum Yok